مرد میانسال

رفته بودیم دوسلدورف برای کنسرت. شاد و خوشحال با دوستام رسیدیم هتل و ذوق از نزدیک دیدن یکی از خواننده های محبوبم رو داشتم. رفتم تو دستشویی که دست و صورتم رو بشورم که تو آینه مرد میانسالی رو دیدم، با مو های تک و توک ریخته، صورتی سوخته و چشمانی خسته. این مرد سخت زندگی کرد. بلی، تو خیابون نخوابید، بی پولی نکشید، یتیم نبود، و حتی خیلی جاها در زندگی خوش شانس بود. ولی تنها بود. تنهایی این مرد رو له کرد.

تنها راه کم کردن درد های روحی داشتن کسی هست که اون درد رو باهاش به اشتراک بزاری . مشکل تنهایی اینه که همون فرد رو نداری...